żądlić

żądlić
{{stl_3}}żądlić {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}ʒɔndliʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_8}}u-{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_14}}stechen {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • żądlić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIa, żądlićli, żądlićlony {{/stl 8}}– użądlić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} o owadzie: kłuć za pomocą żądła : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osy żądlą boleśnie. Użądlona ręka spuchła. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • żądlić — ndk VIa, żądlićli, żądlićlił, żądlićlony «kłuć żądłem» Pszczoły żądliły nie osłoniętą rękę. Żądlone bydło uciekało między drzewa …   Słownik języka polskiego

  • jeść — ndk, jem, jesz, jedzą, jedz, jadł, jedli, jedzony 1. «spożywać pokarmy przeżuwając i połykając» Jeść chciwie, łapczywie. Jeść ze smakiem, z apetytem. Jeść obiad, śniadanie, kolację. Jeść łyżką, widelcem, palcami. Jeść z miski, z talerza. Jeść… …   Słownik języka polskiego

  • żądlenie — n I rzecz. od żądlić …   Słownik języka polskiego

  • użądlić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}żądlić {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”